դույդույ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [dujˈduj]
վանկեր՝ դույ•դույ
- Ղարաբաղ, Ղազախ՝ չափից ավելի բարձրահասակ ◆ Տյրանց ազգումը լոխն էլ դույդույ են։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։