դույդույ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [dujˈduj]
վանկեր՝ դույ•դույ
- Ղարաբաղ, Ղազախ՝ չափից ավելի բարձրահասակ ◆ Տյրանց ազգումը լոխն էլ դույդույ են։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։