դունիա
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ դու•նի•ա
- Արարատյան, Ղարաբաղ, Շամախի, Կարին, Մոկս, Խիզան, Շատախ՝ Աշխարհ, ինչպես և աշխարհի ժողովուրդը ◆ Կըտառնաս էնենց ղուվաթով կտրիճ, քաջ, անհաղթ, ազնիվ, վուէր էլ մարթ չիլնի Քյեզի բարաբար բութանն Դունյայի մեջ։ (Ժող․ վիպ․)։ ◆ Ես էն մարթն եմ, որ դունիեն ինչ որ խոսան, ականջ կը տնեմ կը լսնամ։ (Գարեգին Սրվանձտյան) ◆ Վուղչ աշխարք, վուղչ դունիա գիդե էդ խաբարը։ (Գրիգոր Տեր-Ալեքսանդրյան)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։