դիմել (առավ. խնդրանքով) ◆ Խեղճերն այդ «աղաների» դռները ափ առնելուց հետո, բացի կեղծ քաղաքավարական խոսքերից, ուրիշ ոչինչ չէին ստացել։ (Վահրամ Փափազյան)◆ Այո՛, այդ համիտաբարո [համիդաբարո] հարկեր մութ հոգիները կառավարության դուռն ափ առին, ոստիկանական ուժին դիմեցին վատաբար։ Երվանդ Օտյան◆ - Ի՞նչ պիտի ընեք, նորեն քյոմյուրճի [քյոմյուրջի, «ածխագործ»] Ավագին դուռը պիտի առնեք... ◆ Ինչո՞ւ ափ չես առներ ուռնակը [«թայկոցը»] Վենետկո վանքիդ դուռին, անոնց սիրասունը չե՞ս միթե։ (Թեոդիկ)◆ - Ճանը՜մ [ջանը՜մ], պոշ [բոշ] խոսք մ'ըներ [մը՛ներ], ուզեք չուզեք ձեռք պիտի առնեք: Զապել Եսայան
գնալ. այցելել. գալ (տուն կամ այլուր) ◆ Մինչև տուն հասնիլը, հաճի [հաջի] Աննա սովոր էր հեղ մը ափ առնել իր աղջիկներեն երեքին դուռները: Հակոբ Օշական◆ Նեղությունը շատցեր պահանջատերները տան դուռը ձեռք առեր էին: (Գրիգոր Զոհրապ)◆ Անհամբեր ոստիկան մը առավ ափ ուղխը [«կղպանքը»] դուռին: Հակոբ Օշական
գալ կամ գնալ՝ ամուսնության առաջարկ անելու ◆ Առտվանց կանուխ հարուստին մարդիկները սա եթիմ [«որբ»] ախչընին տանը դուռը ձեռք կ'առնին: Ակն ◆ Ուր որ էին, այլևս իրենց դուռը «թակելու» պիտի սկսեին գալ. աղջիկտեսը հեռու պիտի չըլլար։ Գէորգ Աբէլեան
