դիմել (խնդրանքով) ◆ Դեդովը շատ դռներ բախեց, շատ մարդկանց օգնության կանչեց։ Երեկոյան Երևան◆ Մեր գրականությունն էլ երևի դեռ շատ ու շատ պիտի բախե օտարի դուռը, մինչև որ յուր մեջ ծնի այն հանճարը...: Հովհաննես Հովհաննիսյան◆ Դռնե դուռ բախելե հետո աննշան պաշտոն մըն էր գտեր։ ԽԱմ ◆ Պիտի բախեմ, պիտի բախեմ շարունակ / Մարդոց դռները բոլոր, / Որ ունենա ամեն մանչուկ, աղջնակ / Կտոր մը հաց ամեն օր։ Մուշեղ Իշխան◆ Այն ազատ ոգու աղոթքն է անպիծ՝ / Նման բումունքին ցողապատ ծաղկի, / Որ վերէ ձգվում տառապող երկրից՝ / Բաղխելու դուռը փակած երկնքի: Ահ ◆ Ու հիմա հայր ու որդի կը զարնեին հավանական բոլոր դռները՝ պետք եղած նյութական միջոցները գտնելու համար։ Վահրամ Մավյան◆ Էսա կնիկ ի, կտեսնա, որ ճար չկա. էլ տուր չմնաց, որ չի զարկ: Նազան խանըմ ◆ Որքա՜ն քարեր, որքա՜ն հարազատներ, որոնք կը ննջեին խաղաղությամբ, առանց Դատաստանական խորհուրդներու դուռները բախելու: Սիմ ◆ Հո չի՜լնի էթամ սրա, նրա դուռը ծեծեմ, ձեռս մեկնեմ, ողորմություն ուզեմ։ Կոմբաղ տու... ◆ Խուլ դուռ խուլ սիրտ մի՛ ծեծիլ, ընկեր. / Թո՛ղ խեղճ ու անքուն, միշտ թափա՛ռ լինինք։ Դերենիկ Դեմիրճյան◆ Մոտ մեկ տարի զանազան աստիճանավորների դռները թակելուց յժհետո էքզյուպերին թռչելու իրավունք է ձեռք բերում։ «Ավանգարդ»◆ Աջ ձեռքը կոշկոռ [«կոշտուկ»] կապած էր բոլոր հայրենասերներու դուռները թակելեն: Սիմ ◆ Եթե մի հիվանդ մեղր ուզի կամ ձմեռը թթու խնձոր, Օսեփի ներկած դարբասն են ծեծելու: (Ակսել Բակունց)
միջոցներ փնտրել ◆ Ելք էր փնտրում, հազար դուռ է բախում ու ելքը չի գտնում։ (Ակսել Բակունց)
գալ, այցելել ◆ Լա՛ց, - և արցունքդ դեռ չըցամաքած՝ / Դուռդ կըբախե մահը, նազելիս։ (Ավետիք Իսահակյան)◆ Այդ փափաքը սկսել էր իր սրտին դուռը բախել?: Վահե Հայկ◆ - Քու հսկած միայնակ մատուռիդ դուռը զարնե օր մը ազատոթւյունը, զինվորդ Աստուծո։ Պետրոս Դուրյան◆ - Երբ չոճուխս [չոջուղս, «զավակս»] պա տունին մեջ չդիմացավ մեռավ, դռներնիս զարնող մը չեղավ։ Զապել Եսայան◆ Երկու գիրք, որոնցմե առաջինով եթե հայտնի դարձավ Սփյուռքի հայության, երկրորդով զարկավ դուռը հայրենի ընթերցողներուն: Թորոս Թորանյան
մոտենալ. մոտ լինել. սպառնալ ◆ Աղետն այդ ոչ թե բախում է մեր դուռը, այլ արդեն սկսել է իր դաժան հունձքը։ «Հայաստանի Հանրապետություն»◆ Ի՞նչ կարող եմ խորհել, երբ թշնամին է բախում մեր դուռը: Դերենիկ Դեմիրճյան◆ Դժբախտությունն այն օրը պիտի բախե դուռըս իմ, / Երբ պայքարի զենքերս հին մեկ-մեկ նետեմ ես գետին։ Հակոբ Նորունի◆ Նոր տարին շուտով ծեծելու էր Զեյթունի դռները: (Ստեփան Ալաջաջյան)◆ Իսկ անկախությունն այսօր էլ ծեծում է մեր ազգի դուռը: «Լուսավորիչ»◆ Աղետի վտանգը թակում է դուռը: Երեկոյան Երևան◆ -ն Տեր Ռշտունյաց։ Արհավիրքըթ մոտեցավ և արդեն դռներս է ծեծում: Դերենիկ Դեմիրճյան◆ Աշխարհիկ չարիքներեն մահը դեռ չէր զարկած անոր դուռը զավկըներու գիծով։ Հակոբ Օշական
բախտը, հաջողությունը ևն. մոտ, հասնելու վրա լինել ◆ «Ա՜ կընեգյ, համ էծերը, համ փողերը հեն ա տոռնտ թըկելիս, լըհյա [«իսկույն, անմիջապես»] մին փյանդ [«հնարք»] ընք սարքըմ, կործը տանըմ։ Պըլը-Մելը