Հայերեն դարձվածք

դուրս ընկնել 1

խմբագրել
  1. (բրբ․) ծնվել, գոյանալ ◆ Գաբրե՛լ հրեշտակ, տու Մեհերի քամկի էրակ քեշիս՝ / Անու [«նրան»] ժառանգ չընկնի տուս: Սասնա ծռեր

դուրս ընկնել 2

խմբագրել
  1. բարոյական ճանապարհից շեղվել, հանցագործի ճանապարհ բռնել ◆ - Դիցուք որ մենք ավազակ ենք, մի անգամ դուրս ենք ընկել, բայց մի՞թե մենք մարդիկ չենք։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Ուրեմն ովքե՞ր են «դուրս ընկնողները», կամազուրկնե՞րը...ժառանգական հակում ունեցողնե՞րը։ «02»
  2. անբարոյական (առավելապես կնոջ մասին) ◆ Չէ՞ որ ինքը դժբախտ է, զոհ է մի դուրս ընկած կնոջ։ Դերենիկ Դեմիրճյան ◆ «Մի՛ փորձիր խաբել, անամոթ, էլի էն դուրս ընկածի հետ էիր»։ «Հայք» ◆ - Մսագործ Ասատուրին աղջիկը քիչ մը դուրս ընկած կ'երևի։ (Վահան Թոթովենց) ◆ - Բայց ասոնք կին չեն, ասոնք պոռնի՛կ են։ Եվ դուք աս դուրս ինկածներուն հետ կ'ապրի՛ք։ Շահան Շահնուր ◆ Մի երկու անգամ ապտակեց հերոս ու նրան անվանեց դուրս ընկած շուն։ Լևոն Խեչոյան ◆ Էլ ախճիգյ չի քթյա՞լ, վըեր էս տյուս պրծած անհըմանչին ա հավան կացալ։ Փըսեն պայմանը ◆ համեմատության համար՝ - Խի իմ կնիկը դուրսընկա՜ծ ա, սիրական ա պահո՞ւմ։ Սերո Խանզադյան

Աղբյուրներ

խմբագրել
  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։