Հայերեն դարձվածք

  1. անմիտ բաներ ասել ◆ - Ի՞նչ ես դուրս տալիս...քեզ ո՞վ ասաց այդպիսի բաներ դուրս տաս: Գևորգ Արշակյան ◆ Ներելի չէ մարդոց համար նման տխմարաբանություններ դուրս տալ: (Ավետիս Ալիքսանյան) ◆ Գարեգինը...իրեն հատուկ պարզամտությամբ ինչ-որ փիլիսոփայություն էր դուրս տալիս: Ն-Դ ◆ - Նորեն ափեղ-ցփեղ դուրս մի տար կնիկ։ Գույումճյան ◆ - Ո՞ւր գնանք, ո՞նչ ես շաշ-շաշ դուրս տալի, քե ֆը նոր ա չաղանում։ Մաթևոս Դարբինյան ◆ համեմատության համար՝ -Թող ասի, թող գեղեցկություններ դուրս տա: (Հրանտ Մաթևոսյան)
  2. (անզգուշորեն) ավելորդ բաներ ասել ◆ - Քո Բադալյանին չի կարելի, մի բաժակ խմեց, ավել-պակաս դուրս կտա: Մուշեղ Գալշոյան ◆ - Նորեն սկսա՞ր ավելորդ պակաս դուրս տալ: Արմեն Դարյան
  3. արտահայտել ◆ Անկեղծ ու սիրալիր այդ ձայնը հուզեց Սիրանույշի սիրտը, որ դուրս տվավ իր բոլոր դառնությունն ու բոլոր վիշտը։ Եր ◆ Գինովության պահուն մարդ միայն իր ներքինն է որ դուրս կու տա, և այդ ներքինը՝ ինքը, մարդն է։ Անդրանիկ Ծառուկյան
  4. գաղտնիքը մեջտեղ գցել, բերանից թռցնել ◆ - Ամեն ինչ դու արդեն դուրս ես տվել, իսկ ես մինչև այսօր դուրս չեմ տվել և ոչ մի խոսք։ (Նար-Դոս)

Աղբյուրներ

խմբագրել
  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։