Հայերեն դարձվածք

  1. հենց դու ես (նա է...). միակը, անփոխարինելին ես (է...առավելապես հեգնական) ◆ Սուփրի վերև միշտ նստեի, / Իմ ապրուստը դըրըստեի, / Ազգն էլ աչքը տընկեր վըրաս. / «Իմ փըրկողը դու ես որ կաս»: Հովհաննես Թումանյան ◆ «Տյու վըես որ կաս, աշխարքը վըեր շոռ կյա, տու իմն ըս, ես՝ քունը»։

Աղբյուրներ

խմբագրել
  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։