դրածու
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [dɾɑˈt͡su]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ դ(ը)•րա•ծու
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- մեկի հովանավորությամբ պաշտոն ստացած և նրա հլու կամակատարը դարձած անձ ◆ Հռոմեացիների դրածու թագաժառանգը, հռոմեական կայազորի հետ, դուրս քշվեց երկրից։ (Դասագիրք)
Հոմանիշներ խմբագրել
Արտահայտություններ խմբագրել
| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | դրածու(ը) | դրածուներ(ը) |
| Սեռ. | դրածուի | դրածուների |
| Տր. | դրածուին | դրածուներին |
| Հայց. | դրածուի(ն) | դրածուների(ն) |
| Բաց. | դրածուից | դրածուներից |
| Գործ. | դրածուով | դրածուներով |
| Ներգ. | (դրածուում) | (դրածուներում) |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։