դրբով
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [dɾbɔv]
վանկեր՝ դ(ը)ր•բով
- Արարատյան, Նոր Բայազետ՝ հաղթ կազմվածքով, հաղթանդամ
- ուժ՝ կարողություն՝ ազդեցություն ունեցող, զորավոր ◆ Նա շատ դրբով մարդ էր։
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։