Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ դ(ը)•րըմբ 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Ձայնարկություն

  1. թնդյունի ձայն, որ լսվում է մի ծանր բան պինդ մարմնի ընդհարվելուց◆ Դը՛մբ, հա դրը՛մբ թըբուկ զարկին։ Հովհաննես Թումանյան
  2. ծանր առարկայի կամ մարդու գետին ընկնելուց լսվող ձայնը

Հոմանիշներ խմբագրել

Արտահայտություններ խմբագրել

Թարգմանություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել