Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ դրի•ջա•կա•կից 

  1. Արարատյան՝ դիջակ ունեցող հարևանները իրար նկատմամբ ◆ Այդ պատուհաններն էին պատճառը, որ հանկարծ լսում էին, թե Կիրակոսն յուր աղջակից տվել է Մարկոսի տղին, այսինքն յուր դրիջակակից հարևանի որդուն։ (Պերճ Պռոշյան)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։