դրխկոն
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ դ(ը)•ր(ը)խ•կոն
- Ղարաբաղ՝ դրխկալը, դրխկալու ձայնը
- պինդ առարկաները իրաի բախվելիս լսվող ձայնը ◆ Հայկոն հեռացավ, ցախն ու փայտերը դրխկոցով թափեց հատակին։ (Քրիստափոր Թափալցյան)
- ուժեղ և չոր հազի ձայնը
- հրացանի կրակոցի ձայնը
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։