դրոշակակիր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [dɾɔʃɑkɑˈkiɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ դրօշակակիր
վանկեր՝ դ(ը)•րո•շա•կա•կիր
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- դրոշակը կրող՝ պահող՝ բռնող (զինվոր, մարզիկ և այլն) ◆ Հանդիսությամբ ասպարեզ են մտնում տարբեր երկրների օլիմպիական հավաքական թիմերը, որոնց գլխավորում են դրոշակակիրները։
- (փխբ․) առաջնորդ ◆ Խաղաղության գործի առաջին դրոշակակիրները կոմունիստական մարքս-լենինյան կուսակցություններն են, որոնց շարքերը գնալով ստվարանում են ։
- (փխբ․) որևէ բանի առաջամարտիկ
- (փխբ․) կուսակից, գաղափարակից
- զինված ուժերում զինվորական, որի վրա մարտական դրոշը տանելու պարտականություն է դրված հատուկ դեպքերում
Հոմանիշներ
խմբագրել- դրոշակիր, դրոշակավոր, վառակիր (հնց․)
- տե՛ս առաջնորդ
- տե՛ս առաջամարտիկ
Արտահայտություններ
խմբագրելԱնգլերեն - flag-bearer
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ֆարիդ Գրիգորյան, Ռազմագիտական տերմինների դպրոցական հայերեն-ռուսերեն թարգմանական-բացատրական բառարան (Մակմիլան-Արմենիա), Երևան, 2006 — 144 էջ։