Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [dɾɔʃɑkɑˈvɔɾ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ դրօշակաւոր

վանկեր՝ դ(ը)•րո•շա•կա•վոր 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Ածական

  1. դրոշակ ունեցող՝ կրող
  2. (փխբ․), (բնստ․) իբրև դրոշակ պարզված, ուղեցույց հանդիսացող ◆ Նա տվեց դրոշակավոր երգ։ Գուրգեն Մահարի

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. դրոշավոր
  2. դրոշակակիր, դրոշակիր, վառակիր (հնց․)

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել