Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ դրօշակիր

վանկեր՝ դ(ը)•րո•շա•կիր

Ստուգաբանություն խմբագրել

դրոշակը կրող՝ պահող՝ բռնող (զինվոր, մարզիկ և այլն) ◆ Մոմճյանը ողջունեց յուր նորընծա դրոշակրին։ (Մուրացան)
(փխբ․) առաջնորդ
(փխբ․) որևէ բանի առաջամարտիկ
(փխբ․) կուսակից, գաղափարակից

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ cornet գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ знаменосец (ru) ‎(znamenosec), знаменщик (ru) ‎(znamenščik), соратник (ru) ‎(soratnik), сподвижник (ru) ‎(spodvižnik), единомышленник (ru) ‎(jedinomyšlennik) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։