Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ դ(ը)ր•սե•ցի

Ստուգաբանություն

դրսից՝ այլ տեղից եկած, եկվոր, օտարական ◆ Դրսեցի ըլլալ հանցա՞նք է, ավելի աղեկ ու խորը փնտրես նե, որս դրսեցի չենք։ «Երևանյան օրեր» ◆ Յուր մաքուր ու քաղցր արտասանութենեն կզգայի միայն թե դրսեցի չէր։ (Գրիգոր Զոհրապ)
(արևմտհ․) գավառեցի ◆ Դրսեցինները - շինականները պատրաստվում էին ցրվել իրենց գյուղերը։ Ստեփան Զորյան

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։