դրսնավոր
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ դ(ը)րս•նա•վոր
- Կարին, Թբիլիսի, Վան՝ Դրսում կան տոն օրերին հագնելոււ (զգեստի մասին) ։ ◆ Դրսնավոր շորերս ու՞ր են ։ (Հրաչյա Աճառյան) ◆ Նա դառնում է սնդուկում պահած դսնավուր շոր ։ (Մամուլ)
Արտահայտություններ
խմբագրել- Կարին՝ Դրսնավուր կին – օրինական կնոջ գոյությամբ եղեղ ապօրինի կին ՝ սիրուհի ։ ◆ Ասիկ իրան ներսնավուր կնիկն է , դրսնավուր կնիկ ա ունի ։ (Հրաչյա Աճառյան)
Աղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։