դրստություն
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ դըրս•տու•թյուն
- Թբիլիսի՝ ճշտություն։
- (փխբ) Ազնվություն, ուղղամտություն։ ◆ Ինչ զին արի ինձ իմ դրուստութենի համար։ (Գարեգին Սևունց) ◆ Քու դրստութինը դիփունքը գիդին։ (Գարեգին Սևունց)
Աղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։