դքել
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ դ(ը)•քլ
- Արարատյան՝ Ուղիղ պահել, ցցել, տնկել ◆ Վիշապը չատըրնեի չորս ղրաղը փաթըթվել էր, գլուխը դքել ու կաննել։ ԵԼՄ ◆ Անգաճները դքել։ (Խաթաբալա)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։