եբ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ եբ
- Արարատյան, Պոլիս, Եվդոկիա, Մարզվան, Սեբաստիա, Խարբերդ, Բալու, Դերսիմ, Քղի, Մուշ՝
- երբ ◆ Խապար մը առնիմ, իմ հանըմս է՞բ կուգա։ Գուրգեն Մահարի ◆ Չում ի՞բ դու տերթաս, նեճիր բիրիս, մինք ուտինք։ ՍԾ ◆ Էս իփն իս էկի։ (Գարեգին Սևունց)
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։