Հայերեն

Ստուգաբանություն խմբագրել

Բացատրություն

  1. (լեզվբ․) քերականական թվի մի տեսակը, որ ցույց է տալիս առարկան ընդհանուր կերպով, կամ, իբրև առարկաների տեսակի ներկայացուցիչ, մեկ հատ առարկան մասնավոր կերպով, ընդ որում՝ եզակի ձևում կարող է առարկայի անունն ունենալ թվարկվող առարկաների տեսակի նշանակություն, կամ հանդես գալ իբրև նրա մեկ ներկայացուցչի նշանակությամբ, ինչպես և՝ հավաքական անվան նշանակությամբ, վերացական գաղափարի նշանակությամբ

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. եզական թիվ, եզականապես, միապես, միավոր, միաբար, միական, միավորական, ինքնական, ոմնական, հատկի

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։