Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ե•զան•շ(ը)•ռիկ 

  1. Կարին, Շիրակ, Կեսարիա, Վան՝
    1. զիգզագաձև
    2. այդպիսի նախշ ունեցող ◆ Նա ձեռքն առավ գործելու․․․ եզանշռիկ նախշուն գուլբեքը։ (Էմինյան ազգագրական ժողովածու)

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։