Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ե•զե•րել 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բայ

  1. առարկայի` տարածության և այլնի ծայրերը շրջափակել, եզրային շերտի՝ գծի՝ պատերի մեջ առնել ◆ Ընկուզենիների շարքերը… աջից ու ձախից ճանապարհը եզերելով՝ տալիս էին նրան ծառուղու տեսք։ Ստեփան Զորյան ◆ Ձմեռը վայրի ոչխարները իջնում էին Արարատյան դաշտը ձախ կողմից եզերող ցածրադիր բլուրներն ու ձորակները։ (Վախթանգ Անանյան)
  2. չորս կողմից շրջապատել՝ բոլորել ◆ Ձորահովիտը եզերող դիմացի բլուրներից… փչում էր ախորժ զեփյուռ։ (Մուրացան)
  3. մի բանի եզերքով ձգվել ◆ Լիճը եզերում է նոր ճանապարհը։
  4. (հզվդ․) սահմանակցվել, հանգել մի բանի ◆ Ուղեղիդ մեջ մի կաթիլ ջուր ընկավ թե չէ՝ կյանքը գոյության է եզերում:
  5. տե՛ս եզերանալ

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. տե՛ս շրջափակել
  2. տե՛ս շրջապատել
  3. տե՛ս ձգվել, տարածվել

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել