Հայերեն


Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ եղ•նա•րած 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Գոյական

  1. եզներ արածեցնող ◆ Արևամանուկի ընկերներից որը տավարած էր, որը հովիվ, որը եզնարած, որը հոտաղ։ (Ղազարոս Աղայան)
  2. հյուսիսային երկնքի համաստեղություններից մեկը ◆ Եզնարած Ավագը փաթաթվում էր կարպետի մեջ և կուչ գալիս եզների արանքում։ (Ակսել Բակունց) (աստղգ․)

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. եզարած, եզած, տավարած, նախրապան, եզնավար, եզնարոտ, (հնց․)՝ անդեորդ, դվարած
  2. անդեորդ (աստղգ․)

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել