Հայերեն դարձվածք

  1. այլաբանական խոսք (որ ասում են միտքը ոչ թե ուղակի, աըլ ակնարկներով՝ հասկացնելու համար)։ ◆ Ազատ խոսքը մեռած էր։ Գրողը ստիպված էր եզոպոսյան լեզու բանեցնել (Նար-Դոս) : ◆ Տարիներ հետո կռվելով վերադարձավ Պետերբուրգ և սկսեց խոսել նույն լեզվով- Եզոպոսյան լեզվով- ալեգորիաների, բասնյաների։ (Ավետիք Իսահակյան)

Աղբյուրներ խմբագրել

  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։