եզրաքար
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [jɛzɾɑˈkʰɑɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ եզ•րա•քար
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- արտի եզրին՝ սահմանագծին դրված քար՝ որպես սահմանանիշ
- ճանապարհի եզրի սյունաքար
- մայթը փողոցից բաժանող շարվածքի քար, եզրակալի քար ◆ Մայթերի բազալտե եզրաքարերը երբեմն հարվածների հետևանքներով տեղից դուրս են գալիս։ (Մամուլ)
- տե՛ս քիվ ◆ Ինքը կանգ առավ և սկսեց անհանգստացած հետևել այն մարդուն, որն զգուշորեն քայլում էր տանիքի եզրաքարերի վրայով։ ՍԵԿ
- որևէ բանի եզրապատի քար
Հոմանիշներ խմբագրել
- տե՛ս եզրակալ
- տե՛ս սահմանաքար
- տե՛ս քիվ
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։