ելարան
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [jɛlɑˈɾɑn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ե•լա•րան
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- (նորբ․) փայտե շարժական սանդուղք ◆ Վագոնի դռնահիմքերից օդի մեջ ճոճվում էր երկաթե ելարանը։ (Հրաչյա Քոչար)
- առհասարակ՝ սանդուղք ◆ Պայտե ելարանի կողապայտերն ու դիտակետի ծառի ճյուղերը պատվել էին արծաթագույն, նուրբ ու բարակ սառցաշերտերով։ Սերո Խանզադյան
Հոմանիշներ
խմբագրել- տե՛ս սանդուղք (2)
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։