Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ե•ղա•հունց 

  1. մի տեսակ հաց, որի խմորը յուղով է հունցված

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։