Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [jɛʁbɑjɾɑsˈpɑn]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ եղ•բայ•րա•(ը)ս•պան 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Ածական

  1. եղբորը սպանող ◆ Հայրասպա՜ն… եղբայրասպա՜ն, –գոչեց վեհ ձայնով Սալթանաթը։ Վրթանես Փափազյան ◆ Եղբայրասպան կռիվ, պատերազմ ◆ Ինչ միջոցներ գործ դնենք, որպեսզի կարողանանք ճնշել այս ապստամբություն առանց եղբայրասպան կռիվ մղելու։ (Մուրացան) ◆ Եղբայրասպանությունը մի ոճիր է, աստծուց և մարդկանցից անիծված։ (Մուրացան)
  2. որտեղ կամ երբ եղբայրը եղբոր՝ հարազատը հարազատի դեմ է ելնում
  3. երբ կամ որտեղ եղբայրական ժողովուրդներն իրար դեմ են ելնում, փոխադարձ ոչնչացման՝ կոտորածի հանգեցնում ◆ Եղբայրասպան պատերազմ։
  4. ազգամիջյան կռիվների՝ գժտությունների ու թշնամանքի հանգեցնող ◆ Եղբայրասպան քաղաքականություն։

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. եղբայրազրավ, համածնյալախողխող

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել