եղեգնուտ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [jɛʁɛɡˈnut]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ե•ղեգ•նուտ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- եղեգով պատված տեղ՝ վայր, շամբ ◆ Արաքսի արծաթ գոտին նիրհող թռչունի նման պահվեց եղեգնուտների մեջ (Ակսել Բակունց) ◆ Գետի զովից օրորվում է եղեգնուտը (Ակսել Բակունց)
Ածական
- եղեգնապատ, եղեգնառատ
Հոմանիշներ
խմբագրել- եղեգնաշամբ, եղեգնապուրակ, եղեգնոց, շամբ, շամբուտ, (հնց․) խարձ, խարձուտ
- տե՛ս եղեգնաշատ
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։