ենթագիտակցություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [jɛntʰɑɡitɑkt͡sʰutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ենթագիտակցութիւն
վանկեր՝ են•թա•գի•տակ•ցու•թյուն
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- տարտամ՝ ոչ լիովին գիտակցված պատկերացումների՝ տրամադրությունների՝ զգացմունքների և այլնի տիրույթը ◆ Նրան թվում էր, որ իր ենթագիտակցությունը իրեն տանում է դեպի անհայտ անորոշ մի նպատակ։ (Մկրտիչ Արմեն)
- (հատուկ կրթ․) հոգեկանի մակարդակներից մեկն է՝ ի թիվս գիտակցական և անգիտակցական
Հոմանիշներ խմբագրել
- տե՛ս բնազդ
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Զաքարյան Ս․, «Հատուկ կրթության» հասկացությունների անգլերեն-հայերեն համառոտ բառարան, Երևան, «Զանգակ», 2007 — 56 էջ։