Հայերեն

Գոյական

  • ՄՀԱ՝ [jɛntʰɑdɾutʰˈjun]

վանկեր՝ են•թադ•րութ•յուն 

Ստուգաբանություն խմբագրել

  1. նախնական դատողություն որևէ բանի մասին
  2. դիտավորություն, մատադրություն
  3. կարծիք
  4. առաջ քաշվող գիտական կարծիք, որի ստուգությունը դեռևս փորձնական կամ փաստական տվյալներով ապացուցված չէ, վարկած, հիպոթեզ ◆ Բայց պետք է խոսել ապացույցների և ոչ թե ենթադրությունների վրա հիմնված (Մուրացան)։ ◆ Մնում է երկրորդ ենթադրությունը , ան է՝ պանի Զդանևիչն իրեն հրավիրում է էր վարձահատույց լինելու (Նար-Դոս)։ ◆ Տները ցրվելուց առաջ նրանք հազար ու մի ենթադրություն արին (Ակսել Բակունց)։
  5. (բրվք․) այս համատեքստում՝ հանրաճանաչ ճշմարտության հիման վրա, առանց ապացույցների որոշումների ընդունում
Հոմանիշներ խմբագրել
  1. կարծիք, վարկած, հիպոթեզ, թվիք (հզվդ․)
  2. հետևություն, եզրակացություն
Արտահայտություններ խմբագրել

ենթադրություն անել

Աղբյուրներ խմբագրել