Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ենթակայ


վանկեր՝ են•թա•կա 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Գոյական

  1. որևէ դատողության՝ քննության և այլնի առարկա՝ նյութ
  2. նախադասության այն գլխավոր անդամը, որի հատկանիշը տրվում է ստորոգյալով (քրկն․) ◆ Նախադասության այն անդամը, որը ցույց է տալիս մի բան անող կամ լինող առարկան կոչվում է ենթակա։ (Դասագիրք) ◆  Բայց թագուհին միշտ գերության ենթակա էր յուր պաշարյալ ամրոցի մեջ։ (Րաֆֆի)

Ածական խմբագրել

Գոյական խմբագրել

ըստ պաշտոնի իրենից ավագին ենթարկվող, ենթարկված, ստորադրյալ, ստորադաս ◆  Զեհթաբին … հազվագյուտ դեպքում է իր ենթականերին արժանացնում այդ պատվին։ (Գարեգին Սևունց)

Ածական

որևէ բանի ենթարկվող, որևէ բանի հակամետ` տրամադիր, որևէ բանի հակում ունեցող ◆ Մարդը ենթակա է ամեն պատահարի, ամեն անակնկալի։ Ստեփան Զորյան

Հոմանիշներ խմբագրել
  1. անուն բայի, տեր բայի (հնց․), սուբյեկտ (լեզվբ․)
  2. ստորադաս, կախյալ, ստորադրյալ, ենթարկյալ, հպատակ, ստորակա (հզվդ․), ստորակաց, ստորանկ, ստորանկյալ
  3. տե՛ս հպատակ
Արտահայտություններ խմբագրել
  1. ենթակա զորամաս
  2. ենթակա միացյալ հրամանատարություն

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Դ․Ս․ Չիլինգարյան, Ե․Լ․ Երզնկյան, Պաշտպանական-անվտանգային տերմինների հայերեն-ռուսերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Գյումրի, «ՀՀ ՊՆ ռազմավարական հետազոտությունների ինստիտուտ», 2015 — 1196 էջ։
  • Հ․ Լ․ Զաքարյան, Կետադրական բառարան․ Ուսումնական տեղեկատու, Երևան, «Զանգակ», 2013 — 240 էջ։