եշիլ

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ե•շիլ 

1. Թբիլիսի, Ղարաբաղ՝ յաշել
2. Թբիլիսի, Ղարաբաղ, Գանձակ՝ յիշիլ
3. Ղարաբաղ՝ նայել, տեսնել ◆ Կասիս թա դըպի ետ եշիս, մըն տղա կընգնի կոլավդ։ Աշոտ Հովհաննիսյան ◆ Հենց հասի ժամի մղակը, մին էլ եշիմ դերը ժաման տյուս ա կյամ։ (Խաթաբալա)
4. Ղարաբաղ՝ սպասել ◆ Օխտը տարի յար եշի։ Աշոտ Հովհաննիսյան
5. ուշադիր լինել, հոգատրություն ցուցբերել մեկի կամ մի բանի նկատմամբ ◆ Ըրածին լյավ եշի, թողիս վեչ պկըմը չոփ մնա։ (Տմբլաչի Խաչան)
6. Ղարաբաղ՝ լսել, ենթարկվել, ասածը կատարել ◆ Ըդրանց խոսկան էլ բեդմա տյուս չի կյաս է՜, քու մեծըտ ըն, հինչու ասին, բեդմա եշիս։ (Տմբլաչի Խաչան)

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։