եռաստիճան
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [jɛrɑstiˈt͡ʃɑn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ե•ռաս•տի•ճան
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- երեք աստիճան ունեցող ◆ հին հայերենը… հիանալի կերպով պահպանել էր եռասիճան ձայնադարձը ն-ով վերջացող՝ հնդևրոպական ծագումով գոյականների մեջ։ (Դասագիրք) ◆ Հողային խնդիր այս եռաստիճան լուծումը… տանում է դեպի կոմունա (Ցոլակ Խանզադյան)
- երեք աստիճանով կատարվող՝ տեղի ունեցող
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։