Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ եռ•ման 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Ածական

  1. եռացող, եռեփ (ժղ․) ◆ Ջրի ձայնը նրան հիշեցրեց եռման կաթսան, տունը, վառած օջախը։ (Ակսել Բակունց)
  2. շատ տաք, կիզիչ, այրող բորբոքուն (փխբ․)
  3. եռացման աստիճանի հասած, խիստ տաք ◆ Շորերով փաթաթված եռման ջրով լիքը պղինձն ու հիվանդին դրին իրար հետ։ Հովհաննես Թումանյան

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. եռացական, եռեփ, եռևեփ, եռեփուն, եռիեռ, եփման, եփմուն, եփ (ժղ․)
  2. տե՛ս կիզիչ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել