Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ եռ•ցու•ցել 

  1. Վան՝ միացնել, կպցնել ◆ Արծիվ ուր լեզվի տակից կըհանի պահած միս, կը կպուցի տղի կուշտ ու թեքով ու լեզվով կը եռցուցի։ (Գարեգին Սրվանձտյան)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։