եսասեր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [jɛsɑˈsɛɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ եսասէր
վանկեր՝ ե•սա•սեր
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- միայն իրեն սիրող, միայն իր անձի և շահերի մասին հոգացող ◆ Վերևում՝ գործին անծանոթ մարդիկ եսասեր իրար ոտքի տակ փորող, անդեմ, ինքնագոհ և ստրկամիտ։ Եղիշե Չարենց ◆ Նա ամաչում էր բոլոր եսասեր ծնողների նման, որոնք գլուխները կորցրած՝ ամեն ինչ կապում են իրենց անձի հետ։ Սեկ․
- տե՛ս ինքնքասեր ◆ Իսկ ճշմարտությունն այն է, որ դուք սարսափելի եսասերներ եք, բանական արարածի պատկերը կորցնելու չափ եսասերներ։ (Նար-Դոս)
Հոմանիշներ
խմբագրել- եսական, եսապաշտ, ինքնքասեր, ինքնապաշտ,
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
|
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։