եսասիրություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [jɛsɑsiɾutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ եսասիրութիւն
վանկեր՝ ե•սա•սի•րութ•յուն
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- եսասեր լինելը ◆ Դուք չունիք տղամարդու եսասիրություն։ (Նար-Դոս) ◆ Հիվանդագին եսասիրությունը խանգարեց նրան թափանցել հանկարծակիորեն ստեղծված իրադրության խորքը։ (Գարեգին Սևունց)
- եսասերի հատկությունը
- եսասերի վարքագիծ՝ բնավորություն, անձի սոցիալական դիրքորոշում և բնավորության գիծ, երի ազդեցության տակ նա իր և ուրիշների շահերի միջև ընտրություն կատարել պահանջող բոլոր իրադրություններում իր շահերի օգտին վճիռ կայացնելու հակում է հանդես բերում, գերապատվությունը տալիս է իր շահերին
Հոմանիշներ խմբագրել
- եսականություն, եսապաշտություն, ինքնասիրություն, ինքնապաշտություն, եսություն, էգոիզմ
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ա․ Ա․ Նալչաջյան, Հոգեբանական բառարան («Լույս» հրատարակչություն), Երևան, 1984 — 240 էջ։
- Մ․Մ․ Ռոզենտալի, Փիլիսոփայական բառարան (Հայաստան), Երևան, 1975 — 468 էջ։