Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ե•սը•կի 

  1. Տիգրանակերտ՝ ինզ ◆ Հերիք, աղջիկ, դուն եսըկի խևցնես Մամիդ քեզի խիստ խորոտիկ բերեր է։ (Գարեգին Սրվանձտյան) ◆ (Արաբ) գրկեց եսի, թաբլեց ըղտու վրան, տարավ (Գարեգին Սրվանձտյան) ◆ Աչքիդ ծարբըրման, հունքիդ աննման, սիրույդ զարկման երեցիր եսի (Գարեգին Սրվանձտյան)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։