Հայերեն դարձվածք

  1. ասածը կամ ասելիքը, մի բան հաստատելու արտ. է (հավատա,ճիշտ եմ ասում)։ Երբեմն հեգն.: ◆ Էն տեսակ կին, / Ես իմ հոգին, / Թե աշուղն էլ ունենար, / Առանց զենքի, / Առանց զորքի, / Շահերի դեմ կգնար։ Հովհաննես Թումանյան ◆ -Ցիս ու իմ հոգին դրուստ է ասում, դիփ՜ դրուստ է ասում։ Սունդ. ◆ ՈՒրեմն «կրուշկա» բաժակ է նշանակում, իսկ «ակուշկա» ՝պատուհան։ Լա՜վ «հայերեն» է, ես իմ հոգին: (Մկրտիչ Խերանյան) ◆ -Հա՛, հա՛, հա՛... Լավ են սկսել, ես ու իմ հոր հոգի: (Մկրտիչ Խերանյան)

Աղբյուրներ խմբագրել

  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։