Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ե•տին

Ստուգաբանություն խմբագրել

ետևի կողմի` մասի, ետևի ◆ Ռոսթևանի միտն էր գցում թե հասել է ժամը ետին։ Հովհաննես Թումանյան
վերջին, ծայրի ◆ Օգտագործման օրինակ չկա(см. խորհուրդներ).
ծայրահեղ ◆ [Երիտասարդները] սուր դանակների հարվածներով կտրեցին փղերի ետին ջղերը։ Ստեփան Զորյան
(փխբ․) ծածուկ, թաքուն ◆ Մինչև չգա ետինը, չի հիշվի առջինը։ Ասացված

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ back, rear, last, extreme, secret, hidden գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ последний (ru) ‎(poslednij), задний (ru) ‎(zadnij), следуящиц (ru) ‎(sledujaščic), последний низкий ничтожный (ru) ‎(poslednij nizkij ničtožnyj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։