ետնավուր
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ետ•նա•վուր
- Կարին, Շիրակ՝ ետի օրը, հետագայում, ապագայում ◆ Լոխմանին․․․ ինքն իրան մեջը ըսավ․ <<հիմիկուցոր էդ տղեն իրան պզտի հասակի մեջ էդքան գիտուն ու իմաստուն է, էգուց ճր մեծացավ, ի՞նչ պտի էղնի իմ հալս․․․ չէ, ես պետք է ըտուր գլուխը լավ խաղ խաղամ, օր խչանա ու չեղնի թե ետնավուր իմ հացս խլե ու անունս կոդրե (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։