ընկրկել. նահանջել (փխբ․)◆ Նա երբեք հետ չի նայում և միտքը չի փոխում։ Երեկոյան Երևան◆ - Ես ետ նայիլ չգիտեմ, երբ վճիռս տվի։ Լևոն Շանթ
վերադառնալու տրամադրություն ունենալ (առավելապես ժխտական) ◆ Ղարաբաղցիների մի ծայրը Հնդկաստան է հասել, մյուսը՝ Իրան-Թուրան։ Ով որ գնում է, էլ ետ չի նայում: (Լեո)◆ Ճամբորդ մը ըլլա՜լ վերջապես, որ ետ չի նայիր, որ կ'այրե բոլոր հանգրվանները։ Վազգեն Շուշանյան
կանգ առնել, ուրիշ բանով զբաղվել ◆ Քահանան ժամանակ չէր գտներ ետևը նայելու, կամ մեռնողին տունը երևնալով անոր գլխին հոգեհանգստյան մը կատարելու։ (Թլկատինցի)
