երաժիշտ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [jɛɾɑˈʒiʃt]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ե•րա•ժիշտ
Ստուգաբանություն
խմբագրելՓոխառություն իրանական աղբյուրից, բայց բուն աղբյուրը չի հավաստված։
Գոյական
- որևէ երաժշտական գործիքով նվագող, նվագիչ ◆ Մի խումբ երաժիշտներ, վրանի առջևում կանգնած, ածում էին զանազան նվագարանների վրա և անլռելի ձայնով երգում էին։
- երաժշտություն հորինող արվեստագետ ◆ Ալեքսանյանը գիտեր նրանց մեջ կարդալ շատ բան, այնպես, ինչպես հմուտ երաժիշտն է խորանում նոտաների մեջ, հուզվում, փոթորկվում։ (Բոգդան Վերդյան)
- երաժշտության մասնագետ ◆ Մեկնում էր երաժիշտը երկյուղած գաղտնիքները, խորհուրդները արվեստի։
Հոմանիշներ
խմբագրել- երաժշտագետ
Հոմանիշներ
խմբագրել- նվագածու, նվագիչ, նվագահար
- երաժշտագետ
- երգահան, կոմպոզիտոր
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Կ․Ե․ Մելիք-Վրթանեսյան, Մ․ Ա․ Տոնյան, Երաժշտական բացատրական բառարան, Երևան, «Խորհրդային գրող», 1989 — 270 էջ։