երաժշտական լսողություն

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [jɛɾɑʒʃtɑkɑn lsɔʁutʰˈjun]

Բացատրություն

1. (երաժշտ․) երաժշտական ձայների բարձրությունը ընկալելու, պատկերացնելու և վերարտադրելու ընդունակություն

Թարգմանություն

• ռուսերեն՝ музыкальный слух (ru) ‎(muzykalʹnyj slux)
• անգլերեն՝

Աղբյուրներ

• Կ․Ե․ Մելիք-Վրթանեսյան, Մ․ Ա․ Տոնյան, Երաժշտական բացատրական բառարան, Երևան, «Խորհրդային գրող», 1989 — 270 էջ։