երախակալ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [jɛɾɑχɑˈkɑl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ե•րա•խա•կալ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- սրի՝ թրի և բռնելու տեղը, դաստակ, կոթ, բռնատեղ ◆ Նրա կշտից քարշ էր ընկած երկայն, կեռ թուրը, որի երախակալը զարդարած էր թանկագին ակներով։ (Րաֆֆի)
- կաշվե փոկերից կամ մետաղալարից հյուսած ցանց՝ շան կամ այլ կենդանիների դնչին հագցնելու համար, դնչակալ
- թնդանոթի փողաբերանին ագուցվող և փողի անցքը փակող հարմարանք ◆ Նավաստիները մթնում հանում էին թնդանոթների պղնձե երախակալները և նրանց պողպատյա փողեր դարձնում դեպի Ձմեռային պալատը։ (Ակսել Բակունց)
- տե՛ս շրթնկալ
Հոմանիշներ
խմբագրել- դաստակալ, դաստապան, դաստակ, սրակոթ, թրակոթ, թրակալ, սրակալ, մեղեխ, կոթ
- երախճակալ, դնչակալ, բերանակալ, ցռկակապ, երախկալ, երախճան
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։