Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [jɛɾɑχtɑˈɡɛt]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ երախտագէտ

վանկեր՝ ե•րախ•տա•գետ 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Ածական

  1. երախտիք ճանաչող, գիտակցող, իրեն արված լավությունը գնահատող ◆ Նրանք անշնորհակալ մարդիկ չեն, ընդհակառակը շատ երախտագետ են…: (Րաֆֆի) ◆ Միշտ երախտագետ մեր ազգը հայոց նրան հռչակեց ազնիվ բարեգործ։ Հովհաննես Թումանյան
  2. երախտագիտություն արտահայտող ◆ Մի քանի տարի առաջ մենք երախտագետ հիացմունքքվ կարդացինք… հոդվածը։ (Մամուլ)

Բացատրություն

  1. (նորբ․) շնորհակալ,շնորհապարտ

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. երախտապարտ, շնորհակալ, երախտազգաց, երախտազգաց, երախտասիրտ, երախտընկալ, երախտաճանաչ, երախտամիտ, երախտահատույց, երախտամատույց

Արտահայտություններ

խմբագրել
  1. երախտագետ մարդ


Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։