երախտագետ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [jɛɾɑχtɑˈɡɛt]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ երախտագէտ
վանկեր՝ ե•րախ•տա•գետ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Ածական
- երախտիք ճանաչող, գիտակցող, իրեն արված լավությունը գնահատող ◆ Նրանք անշնորհակալ մարդիկ չեն, ընդհակառակը շատ երախտագետ են…: (Րաֆֆի) ◆ Միշտ երախտագետ մեր ազգը հայոց նրան հռչակեց ազնիվ բարեգործ։ Հովհաննես Թումանյան
- երախտագիտություն արտահայտող ◆ Մի քանի տարի առաջ մենք երախտագետ հիացմունքքվ կարդացինք… հոդվածը։ (Մամուլ)
Բացատրություն
- (նորբ․) շնորհակալ,շնորհապարտ
Հոմանիշներ խմբագրել
- երախտապարտ, շնորհակալ, երախտազգաց, երախտազգաց, երախտասիրտ, երախտընկալ, երախտաճանաչ, երախտամիտ, երախտահատույց, երախտամատույց
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։