երամված
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [jɛɾɑmˈvɑt͡s]
վանկեր՝ ե•րամ•ված
Բառակազմություն խմբագրել
Ածական
- (նորբ․) երամով հանդես եկող, հավաքված, խմբված ◆ Զեռում են աշխուժով փարիզյան երամված ու վախվորած ծտեր։ Օսիպ Մանդելշտամ
Թարգմանություն
Աղբյուրներ խմբագրել
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։