երան
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [jɛˈɾɑn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ե•րան
Ստուգաբանություն խմբագրել
Թերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ *per- «շաղել, ցնցել, փռնչալ» արմատից. հմմտ. հունարեն πρημαινω՝ «ուժեղ փչել (քամու մասին)», խեթերեն parāi «փչել (քամու մասին)»։
Գոյական խմբագրել
- թեթև, բարակ քամի
- ծեծան կալ, որ պետք է երանել (ժղ․)
- քամին անձնավորող ոգի (առասպ.)
Հոմանիշներ խմբագրել
Արտահայտություններ խմբագրել
- երան անել, երան տալ - տե՛ս երնել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
երան2 խմբագրել
Ստուգաբանություն խմբագրել
Թերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ *sernt-՝ *ser- «շարել իրար հետևից, կցել, միակցել». հմմտ. հին հնդկերեն sarat, sarit «թել», հունարեն σειριο՝ «հյուսել, կցել, շարել», լատիներեն serō «կցել, միացնել, կապել», serilia «պարան», այլև՝ հայերեն յեռուլ (*ser-s-):
Գոյական խմբագրել
- պարան, չվան
Հոմանիշներ խմբագրել
- տե՛ս պարան
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
երան3 խմբագրել
Ստուգաբանություն խմբագրել
Փոխառություն իրանական աղբյուրից՝ *rān. միջին պարսկերեն, պարսկերեն rān «ազդր»։
Գոյական խմբագրել
- ազդր, ազդրի վերնամաս, ամորձիք
Հոմանիշներ խմբագրել
- տ
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ խմբագրել
Թարգմանություն
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։